kendimi sevdirme çabalariyla geçen bir 4 aydan sonra soğuk bir gunde yaptığım eylem. hala unutmadım. cidden sevmiştim zaten sevmediğim birine teklif etmezdim. 2 yıl önce. tüm cesaretimi topladım ve bir bulusma tam evlerimize donmek için otobuslerimize binmek uzere teklif ettim. hayatimda yaptığım en aptalca şeydi belki de. kız ilk yuzume karsı hayır demedi ve kararsızım ve cevabı sonra soylerim netten dedi. kıza sanki ilk ve son kez sarılıyormusum gibi sarıldım.eve döndüm ve;
+cevabın ne
-cevabım hayır
+tamam. nedeni peki.
-sana karşı bişey hissetmiyorum.
diyerekten klişe nedenlerden birisini söyledi.
dostlar siz siz olun bi insana karşı olan sevginizi fazlaca göstermeyin. o da sizi sevsin. belki de en büyük hatam buydu amk. (bkz: bu da böyle bir anımdır iste)
