ya rab bir hilal uğruna ne güneşler batıyor felsefesini savunan türkiye cumhuriyeti vatandaşları ile demokrasi'den, laiklik'ten, özgürlük'ten dem vuran, düşüncelerinde samimi olan insanların birleşip bu ülkenin bekası için çabalamaları gerektiğini gösteren son olaydır!
bu cennet vatanımda artık türk olduğumu saklar pozisyona geldim! geldik! s.kmişim lan ermenisini de rumunu da! hiçbiri de zerre kadar s.kimde değil! ben bugün o şehitler için yanıyorum. ben bugün tüm şehitlerimiz için üzülüyorum! neden mi? dün gece evimde/evlerimizde osura osura uyurken o şehitler kanlı ve kahpe bir pusu da sevdiceklerinin fotoğraflarına son kez bakıyorlardı. son kez annelerinin seslerini duymayı arzuluyorlardı. cenneti-cehennemi o kanlı pusuya düştükleri anda görüyorlardı! o şehitler dün gece ölmekten korkmuyorlardı! fakat, vahşice öldürülüyorlardı!
ne yapıyoruz? sadece bağırıyoruz buradan! bağırdığımızı sanıyoruz. hükümeti sevmeyenler rte'ye kızıyor. hükümeti sevenler genel kurmay başkanına! bırakın lan bunları! adam olalım biraz! çünkü; vakit adam olma vaktidir! vakit kan vaktidir! bir gece bağdat'a kadar ilerleyip yerle bir etme vaktidir! kahpeleri, kendi pusularında vurma vaktidir!
şimdi diyebilirsinz: "savaş mı istiyorsun birader?" diye. "evet! savaş istiyorum ben! barış'ın ebedi olması için! bir daha anaların ağlamaması için! anamın ağlamaması için! s.ikmişim demokrasiyi! s.ikmişim özgürlüğü! sokmuşum tüm modern kavramlara!
o şehitler bir daha varolamayacak! o körpe kuzular bu sabah güneşin doğuşunu göremediler! bir daha da göremeyecekler! vuslat şiirleri yazamayacaklar!
yolladık her birini bilinmezliğe! bunun için kan istiyorum ben! her damlasının mislinin katbekat üzerinde olacak olan! kuduz bir köpeğim şimdi! kan istiyorum! ağzımın yanlarından akarcasına kanarak içebileceğim kahpe kanını!"
