her şey tatlı tatlı göbeğimi severken başladı. önce küçük kızarıklıklar ardından kabarcıklar derken onların birer canlı olduğunu fark ettim. birkaçını kalbim kadar saf ve temiz bir kağıda bırakıp hareketlerini inceledim. düzlemde ilerlemeden bacaklarıyla çeşitli şekiller çiziyorlardı. bir süre sonra büyük bir bereketle çoğalan canlı sürüme hükmetmekte zorlandığımdan google amcama koşum kendime hastalık tanısı koyayım dedim. tanıyı koyduktan sonra bir yandan koşturup bir yandan göbüşümü hayvan gibi yararcasına kaşıyarak ( psikolojikti sanırım) soluğu doktorda aldım. uyuz oluyormuşum, doktor hijyenle pek ilgisi yok bulaşıcı dedi. bir de hastanede çalıştığımı da düşününce kendi kendimi bir güzel kandırdım. sonra şampuanvari ilacı göbeğime tatbik ederek toplu bir katliam yaptım. mutluyum artık göbeğini kaşıyanlardan değilim.
