hemen hemen aynı senaryoya sahip iki film. işin ilginç yanı zeki'nin kader'taslağını masumiyetten önce hazırlayıp masumiyeti önce çekmesidir.
bana sorarsanız masumiyet kalite bakımından ezer geçer. hele bir cigaralı tirad vardı. oturup iki çiftli sarası geliyor insanın.
eksi üzerine edit: sanat filmlerine sokak jargonuyla yaklaşmanın dayanılmaz iticiliğine dair bir eksi almış bulunmaktayım oysa ben ve nazik piyanist parmaklarım bir ekşici gibi uzun ve alt benlik süzgecinden geçirilmiş cümleler kurmayı da biliyoruz.
