Platonik aşk tedavidir. Bazı zırcahiller platonik aşkı yanlış biliyor. Platonik aşk "karşılıksız aşk" filan değildir. Bu tarih boyunca gelen zevatın platon'un hayatına bakarak uydurduğu kuyruklu bir yalandır.
işin aslı şu: platon kendisi bizzat sevgiyi, aşkı tanımlar. Ona göre aşk, fani, geçici, sığ bir aşk değildir. Platon'un aşkında aşık olunan kişinin kıymeti harbiyesi pek yoktur. Aşk önemlidir. O yüce bir erdemdir. O duyguya sahip olan manevi olarak bir çok merhaleyi aşmaya namzettir. Bizim sofilerin "ilahi aşka" tutulmaları Eflatun'un anlattığı aşka çok muvafıktır. Kendisi divan edebiyatı zamanında yaşasaydı muhtemelen Fuzuli'ye rakip olabilecek derecede güzel bir aşk şairi olabilirdi. Adını da "Eflatunî" koyardı ki değme divan şuarasına taş çıkardırdı...
Yani buradan hülasa, platonik aşk, çarpıtılmamış gerçek manasına göre tam anlamıyla ruha bir merhem, bir tiryak, harikulade bir ilaçtır. Bunu idrakten aciz olanlar bu gerçeği değiştiremez. Dağılın.
