olmayan gerçek. ilgisiz ve cahil bir ailenin cezasını ülke gençliğinin çekmesi göz yumulacak bir şey değildir.
tamam bu çocuklar it kopuk serseri. ölümüne cahiller. ama onlara kimse şuur aşılamadı ki. magazin programları, mafya dizileri ve sporcuların özel hayatlarını izleyerek büyüdüler. kitap gazete okumadılar. veya bir dini öğreti doğru düzgün almadılar. dünyayı, yani misak-ı milli sınırlarının ötesini onlara kimse anlatmadı. ilkokulda başarısız oldukça öğretmen dedikleri Çobanlar bu insanları hor gördü kazanmaya çalışmadı. o çocuklar bu ülkenin 100 yıllık bozuk sisteminin kurbanları. görmezden gelinemezler. oh olsun denilmez onlara.
bu adamlar madem toplumdan çıkıyor ve madem biz toplumuz, önce kendimizi sorgulayacağız.
