bence, bilip de bilmezlikten gelme (tecahül-ü arif) açık ara en cool olanıdır. çoğu yazar herhangi bir edebi sanata vakıf olmadığından yanıtlanması hayli güç bir ankettir.
"Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Ya muhît olmuş gözümden günbed-i devvâre su." Günümüz Türkçesiyle; "Bilmiyorum devreden kubbe mi su rengindedir, yoksa gözyaşlarım mı kubbeyi kaplamıştır." Bu örnekte Fuzuli gök kubbenin mavi renkte olduğunu bilmezden gelerek bir tecahül-i arif yapmaktadır. örn:şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
