Pek sevgili abimle yüzüstü yatıp ikimizinde tek bir yatağa sığdığı, 10 ve 12 yaşlarımızdayken mançoloji kasedini eski emektar radyomuzdan her gün dinlediğimiz, beyaz broadway arabımızda yaptığımız her yolculukta temiz ve çocuk sesimle babamın bana söylettiği dağlar dağlar şarkısının sahibi müzisyen. Küçük iki çocuğun suskun ve dertli bir ifadeyle, yaramazlık yapmayı unutmuş ve kavga ettikleri her sebebi birbirine değen ayaklarının arkasında bırakmış hallerinin tek mimarı. Bir barışma yolu. Kardeşliğe çocukluğa giden bir kestirme. Şimdilerde suskunluk biraz daha suskun, dert biraz daha dertli şarkılarında ama sağolsun varolsun anılar yollarına serilsin abimizin.
