küresel ısınma sebebiyle özlemini haylice çektiğimiz yağmurun yağmasıyla,kalkıştığımız hasret giderme eylemi.
daha romantik bir tanım yapacak olursak;
şiirlerde,şarkılarda,öykülerde,romanlarda hep hüzün çağrıştırır yağmur.kara bulutlardan yeryüzüne dökülen hazin gözyaşları gibidir damlalar.sanki içinizdeki tüm nefreti,hüznü gökyüzü tepenizden aşağı döküyordur,dayanamazsınız.hüznünüzle yüzleşip huzura varmak istersiniz.
elinizde olan şemsiyeyi indirir,bir süre olduğunuz yerde durup başınızı göğe çevirerek hüznünüzü huzura boğarsınız.
çevrenizde kaçışan insanların yanında hareketleriniz ağır çekimmiş gibi gelir.şemsiyeniz elinizde,yavaş yürüyüşünüze başlarsınız kara bulutlar üzerinize ağlarken.
kulaklarınıza yağmurun güzel melodileriyle bir şarkı çalınıverir belki
gidiyorum gözüm yaşlı
ah yine yol yol üstüne
sen sev yağmurları
yağmurlar yağsın üzerime...**
belki sizin de gözlerinizden birkaç yağmur damlası düşer yeryüzüne.hüznünüzün son damlalarını da yağmur damlalarıyla beraber toprağa gömersiniz.
kıyafetleriniz sırılsıklamdır,belki üşütüp hasta olacaksınızdır,çevrenizdeki insanlar belki de size deli gözüyle bakıyordur.olsun.
en azından artık son gözyaşı selinizdeki hüzün kokusu yoktur burnunuzda.algılayabileceğiniz tek koku,hüznü içine çekip sindirmiş olan toprağın mutlu kokusudur...
