onlar bizim için öldüler, bizim için yatağa, tekerlekli sandalyeye mahkum kaldılar, kollarını, bacaklarını, gözlerini kaybettiler; bizler yatağımızda rahat uyuyalım diye fedakarlık yaptılar. ama gelin görün ki o aslanların nasıl muameleler gördüğünü bilmek insanın ciğerini söküyo, hüngür hüngür ağlatıyo. ağlamaktan sızlanmaktan daha fazlasının yapılması gerektiğini anlatıyor bize bu belgesel.
