kişiyi umutsuzluğa sürükleyen mühim olaylardan bi tanesi, bir gün öncesine kadar içi mutluluk ve sevgiyle doluyken.o minnacık şeyin hayatı boyunca çekmek zorunda olduğu çaresiz laneti düşünmek..bu gerçek acıdır.
amelie'deki ressam gibi..
edit: ama cam bebek olmadığını öğrenmek, öyle sanarken, işte asıl mutluluk budur gözlerden yaşları salıveren..
