Çalmayan telefonlarda arayan sen değilsin. Özleyemiyorum bile seni. Yalnız o da değil, sana dair hiçbir şey yapamıyorum. Gözlerine bakıyorum uzun uzun, ellerini tutuyorum, sen uyurken gözlerinden öpüyorum ve bunların hiçbirini bilmiyorsun. Sen göremeyince beni ben hem sağır hem dilsiz hem de kör oluyorum. Görmek istemiyorsun diye değil, göremiyorsun. Ben yemek yemek istemediğim zaman seni düşünüyorum, yemek yerken de. Yüzerken de, bir filmi sevince de sevmeyince de. Bunları yazarken de.
