gitmeyi bu kadar çok isteyip de kalmama sebep olacak bir sahne. bu sahne öyle bi' sahne ki içinde yaşarsın sanki sen gidermiş gibi ondan sonra "erdal tosun" konuşur "o zaman anlarsın işte! vedalaşmak asıl kalana değil gidene koyar" der sen gidemezsin.
işte bu yüzden "ben şarabımdan ayrılmıyorum , o da bana bunca gidene rağmen hala hayal kurdurtmaya devam ediyor."
