didem madak ve izmir . kendimi bu iki kelimede birlestiriyorum. sanatiçe .kelimetiçe gibi türetmeler yapmaktan da kendimi alamıyorum.
bu kitapta altını çizmeden okuyabileceğiniz yerler çok az. en sevdiğim şiirini yazmakla yetineceğim ve tabi ki siz de canlarım . gidin edinin. tabiki grapon kağıtlarını da unutmayın..
sf 97 / yağmur ve çilingir
güneşin kelimeleri yuvarlayarak konuştuğu bir
sabah.
manzara kesat
radyoda eski bir şarkı eski ve tuhaf
kedilerin hasılatları topladığı bir çöplük.kavga,kıyamet
şimdi fotoğraf çekilsek gözlerimiz bulutlu çıkar
baharın en hırpani kadrosu arkamızda:uçurtmalar,kediler ve aşk
şimdi her fotoğrafta defolu bir kelebek uçar
şimdi her fotoğraf bizi dışlar
nisansız ve insansız bir sabah.ne yapsa,
anlamaz insanın dilinden yağmur.ne yapar
açamaz kilitlenen aşkları bu zavallı çilingir,
ücra günler büyük harfle başlar
insan ıslansa biraz aklından kuş sürüleri mi
taşar?bıraksak biz,belki bir fesleğen anlar.
marifetli bir şişenin dibi bizi yedi renge
boyar.tenimiz sefil.oysa aklımız ağrır
bir çocuk balkondan sarksa,ölüm pejmurde
elbiseyle ayaklansa..otobüsler suskun
yüzümüz gaste kağıtlarından bu sabah
zam,kira,kaza,yakıt,umut. gözlerimiz
denizler altında yirmi bin fersahta.
