anne ve baba yıllar önce ayrılmıştır, bu normal. anlaşamıyorlarsa ne yapacaklardı? aradan biraz zaman geçer, önce baba evlenir. her ne kadar olgun, anlayışlı ve empatik yaklaşsan da hiçbir şey eskisi gibi olmaz artık. babanla olan ilişkin değişmiştir, artık eski rutinde görüşemezsiniz. hele ki maddi durumu da iyi bir adam değilse bu baba, işte o zaman siz kendinizi sanki yokmuşsunuz gibi falan hissedebilirsiniz. baba yalnızlıktan sıkılmış ve ikinci eşiyle yeni bir hayata başlamıştır, artık daha az görüşürsünüz. eskiden sana sık sık "paran var mı kızım?" deyip hayır cevabını aldığı halde üç beş kuruş sıkıştıran adam gitmiştir, artık başka bir ailesi vardır çünkü. omuzlarına öteki ailesinin yükü binmiştir maddi ve manevi anlamda. işler böyle değişince başın sıkıştığında gidemezsin babana, yardım isteyemezsin, yok diyecek çünkü. hadi maddiyatı sen sorun etmezsin veya etsen de ona belli etmezsin, o mutluysa sorun yok dersin fakat inadına gibi sürekli o sorun eder. daha doğrusu babanın yeni eşi sorun eder ve bu babaya yansır, o da sana yansıtır. paranın ne önemi var, mühim olan insanlık deyip geçeyim dersin ama karşındaki adam geçmezse artık sorunlar kapında demektir. babanın harcamadığı parayı dahi sorun eden paranoyak bir karısı vardır, maddiyat maneviyatı da etkiler ve baban senin gözünde"dayanak" olma özelliğini kaybetmeye başlar. dayanak olmayı geçtim, varsın olmasın babadır o ama... manevi ilişkinin de bozulmasına izin veriyorsa bu tip şeyler yüzünden, işler değişir. ortaya haksızlıklar çıkar, yeni eşinin oğluna masraf edilir, sen babanla bir yerde oturup çay içtin diye kıyametler kopar.
yapılacak en iyi şeylerden biri, baktın işler değişiyor ve birlikte yaşamadığın halde babanın yeni evliliği için sorun teşkil etmeye başladın, babayla ilişkiyi keseceksin. yıpranmaktansa, kalp kırmaktansa kes o ilişkiyi, kendine ayrı bir hayat kur. kimsenin kimseyi kendi sorunlarıyla rahatsız etmeye, oyalamaya, incitmeye hakkı yok.
keseceksin o ilişkiyi. parayı fazla sorun eden insanlar çevresindekileri yıpratır.
