bursada üniversitede ilk haftamdı.
ben o zamana kadar boyunca boyozun izmire özgü olduğunu bilmezdim.
sabah kahvaltı için okuldaki pastaneye gittim ve 'abi 1 gevrek 1 boyoz' dedim.
bi an herkes dönüp bana baktı. bir sessizlik olmuş kız çocuğu doğmuştu.
sakallı ve göbekli abi yavaşça bana dönerek 'neeeeyyy boyoz muuu' dedi ve bir kahkaha patlattı.
içerideki herkes gülmeye başlamıştı beni ortalarına alıp itip kakıyorlardı tıpkı türk filmlerindeki gibi. gülerek 'pis izmirli boyoz ha boyoz zaahahah' diyorlardı. ağzımda çıkan son cümle 'ben izmirli değilim' olmuştu.
