bir zamanlar aşık olduğunuz ama karşı taraf işin şüpheli zatların yıllar sonra sizinle iletişime geçmesi durumudur.
şu ana kadar hiç sekmedi. sadece bir kişi kaldı. onun da geleceğinden hiç şüphem yok.
benim için bu durum aslında hiç bir anlam ifade etmiyor. ne bir ego ne bir sevinç belirtisi. sadece tatlı bir hüzün... şu anda bir başlığın içini dolduracak kadar gerçekçiler o kadar. hepsi silik bir hayal.
neden böyle oluyor? neden ben bir zamanlar deli! gibi aşık olduğum bu kadınlar yıllar sonra sana geri dönmeye çabalıyor. bence bunun tek bir nedeni var. tamamen onlardan ve zamandan bir tık olgunlukta, delicesine bir gerçekçilikte ve romantizmde yaşamam. kişisel konuşuyorum, evet. peki gerçekçilik ve romantizm birlikte nasıl mı oluyor. hiç zor değil. bir bardaktan diğer bardağa boşalttığınız aşkın şarabıyla tabi ki. boş tarafa ister gerçekçilik deyin ister romantizm (mistisizm hayalgücüyle yağrulmuş) farketmez. boştan doluya, doludan boşa hoopp...siz bu değişkenliğin bu alıp vermenin aşkın ömrünü ne kadar uzattığını ve aşkın ruhuna bir beden (sevgi) kattığını bilseniz de bunu karşı tarafın anlaması çok zor. o kıvama gelmeleri biraz zaman alıyor.
peki ya siz artık eski zamandaki 'o' kişi misiniz?
elbette hayır. değişmeyen sadece ölülerdir.
