hayatta her zaman yalnız olmaktır...sırtını yaslayacağın bir kardeşin olmamasıdır.ailenin tek umudu olduğun için sürekli onların istedikleri doğrultusunda hareket etmeye mecbur hissetmektir...her samimi arkadaşı kardeş yerine koyup ,onlardan aynı kardeşliği alamayıp üzülmektir.sürekli başkalarının '' tek çocuk şımarık oluyormuş,sende ölesindir kesin haha'' lafını duyup ,bu lafa kıçınla gülmektir...çocukken dayak yediğinde sana yardıma gelecek bir abin olmamasıdır...ve en kötüsü de çocuğunun da amcasız,halasız kalacağını bildiğinden,onunda yalnızlık hissedebileceğini düşünmektir...
