(bkz: allah ını seven defansa gelsın) in bir sonrakı evresidir. artık tek başına defansta bir şey yapamayacağını anlayan takımın ağa babasının, "takımına" ve "oyuncularına" ders vermek amacı güttüğü son girişimdir.
"yeter lan ben de hucuma çıkıyorum, görelim bakalım ipneleri, savunmada ben de durmazsam ne oluyomuş, kaç gol yeniyormuş?" sorularının ve cevapların, kendi kafasında, kendi içinde mukayesesini defalarca yaptığı için ve o ana dek zaten görevini yeterince yerine getirmenin verdiği kendine güvenle, korkmadan hücuma çıkıp, önce bir kaç pozisyonun içine ettikten ve sonunda uzaklardan gelen sert ve düzgün bir vuruşla attığı golden sonra, ya %1 ihtimalle takımı ateşler, ya da geriye kalan %99 luk ihtimalle takım topyekün hücüma çıkmaya devam eder. bu sırada da takımın en masumu, en melülü, az önceki uyarıyı kafasına yazmış vaziyette, tek başına defansta beklemektedir.
