bir halı saha klasiğidir. elemanlar gayet kendilerinden emin*, hep biri forvete çıkmıştır. geride ise, takımın ağa babası; "gol atmak, şu bu, bunlar ters işler, ben takımın galibiyetine bakarım, hele bir gol yemeyelim de atarız elbet" fikirlerinden en az hepsini savunan kişinin -ki bunlar gayet mülayim tiplerdir genelde- artık durumun canına tak etmesi sonucu, sitemkâr bir ses tonuyla yaptığı veryansındır.
ve bu elemanın takımın dengesinde öyle bir ağırlığı vardır ki, söylediği sözün ardından, tüm takımda bir defans seferberliği ilan edilir.
