insanın hayatında ilk kazandığı para ve ilk heyecanını anlatan iştir. çok iyi hatırlarım, sene 1997 yada 1998 olması lazım, ankara kızılay'da tezgah açıyoruz hep halamlarla, beni de götürüyorlar sabahları, yurt dışından gelen değişik süslemeli ev aksesuarları ve tezgah altından korsan oyun, film satıyoruz, bazen zabıtaları görüp kaçıyoruz, değişik bir atmosferi ve büyüsü vardı. halam, yıldızlı t-shirtle yemyeşil bir pantolon almıştı bana, oysa ki ideolojileri çözecek kadar donanımlı değildim, ama hoşuma gitmişti komünist ablalar ve abiler. kilden yapılmış kül tablalarını ve kupaları boyayarak bende orada satmaya başlamıştım ufaktan, cebime giren bir kaç milyon için nasıl mutlu olduğumu hala anlatamam. Keşke çocukluktaki gibi ufak beklentilerle mutlu olabilmeyi hala koruyabilseydik, ''amına koyduğumun komünistleri'' diyerek bizi kovalayan zabıtalara kahkaha atabilseydik.
