sömürü vs diyoruzda. aslında at gözlüğüyle mi bakıyoruz ne..?
mesela giydiğimiz kıyafetlere bakalım. ucuz ya da dandik oluyor, giyiyorsun atıyorsun yenisini alıyorsun. ee bu sektörde çalışan insanları bir de düşün. o kıyafetleri yapmak için kaç saat çalıştırılıyorlar. zorla çalıştırılıyorlar. bunun adı angarya. angarya yasak, ama sözde yasak... aldığı maaşları ise asgari ücret genelde. fakat zengin patronları onların sigortalarına bile göz diker!
ya ayakkabı... bırak kadınları, artık erkeklerde kadınlar gibi fena. alıyorlar, koleksiyon yapıyorlar. peki o ayakkabıyı giyerken, o çalışanların nasıl çalıştığını düşündünüz mü..? al ucuz ayakkabıyı. yenisini alırsın bro.
telefon, bilgisayar gibi ürünleri hiç demeyeceğim. zaten tüketim alışankanlıklarımız değişti hemde küçükten büyüğe kadar...
yani kusura bakmayın ama, boşuna atalarımız dememiş ucuz etin yahnisi yenilmez diye. ben sana pahalı al demiyorum.kaliteli al, iyi para ver. ama uzun süre ve güzel kullan. o çalışan işçileri de düşün. sonra da sömürü vs deme.
o giydiğimiz kotlar yüzünden kot işçilerinin kanser olduğunu düşün. yok düşünmeyiz. ukala ukala sömürü sömürü deriz. at gözlüğü diyorum ya. sevgili arkadaşlarım. biz bu çarkı döndüren fareleriz. sadece kabullenemiyoruz.
