bir sabah değilsin ama senide severim. çocukluğumdaki yaz akşamları geldi aklıma. bir akşam babam bizi vapurla karşıyaka' ya götürmüştü. deniz göğe dönmüş yıldızlar tek tek yere düşmüştü sanki. vapurun kenarına ilerlemiş gözlerimi kapatmıştım. rüzgar sanki güzel kokuları bilinçlice seçip bana getirmişti. vapurda kiler kendi halinde sohbete dalmıştı. babamın yanına koşturmuştum sonra, kucağına çıkıp orada uyuyakalmıştım. güzel günlerdi be sözlük. çocuk olmak, çocukken kıymetini anlayamayacak kadar değerliymiş meğer. büyüyünce anladım.
