son zamanlarda insanlar üzerinde kendini daha belirgin hissettirendir. artık ümitsizlikten, sıkıntıdan, bunalımdan insanlar birbirlerine saldırıyor, kavga etmeye bahane arıyorlar. karın tokluğuna iş bulabiliyorlar. bunun sebebi ise gözü doymayan kitle. altına çekiyor porsche, ferrari falan, yaptığı tek iş şarkı söylemek, laf edince, gelir adaletsizliğinden bahsedince de ''ay o zaman sende çabalasaydın da şarkıcı olsaydın'' gibi çirkefçe cevaplar veriyor, ''yeni saat aldım 10.000 tl'ye çok borcum gelecek bu ay'' muhabbeti yapıyor, ayda 800 tl para kazanan ve bu parayla 2 çocuk bakmak zorunda olan ailelerin varlığından haberi olmadan, sonra da adına ''siz kıskanıyorsunuz bizi'' diyorlar, he canım he, aynen öyledir. kimse şükretmeyi bilmiyor, ''bizden daha kötü durumda olan insanlar var, tamam bizim tuzumuz kuru ama, beni sokmayan yılan bin yaşasın demeye ne gerek var, bir yerlerden başlamak lazım, gerekirse kendimizden kısarak'' demiyor hiç kimse. yok seçimlermiş, oymuş buymuş konuşmak yerine, önce bir insanca yaşamayı öğrenmek lazım, kalkınmak lazım, çocuğuna bir çikolata alabilmeyi başarması lazım görmemezlikten geldiğimiz harabe semtlerde yaşayan o insanların.
