yapılacak birşeyin olmadığının hayatın standart olduğunun ve maalesef o standartların dışına çıkmanın çok zor olduğunun farkına varılması.
doğarsınız büyürsünüz önünze bir hedef konulur:iyi bir okulda okumak.
başarırsınız ya da başaramazsınız sorun bu değil.sorun o okulu bitirdiğinizde yapmayı hayal ettklerinizdir.ne kadar farklı şekillerde olsa da temeli şudur:işimi garantiye alayım evleneyim çoluğa çocuğa karışayım,onların hayatını garanti altına alayım,emekli olayım. peki sonra???
sonrası basit.ölürsünüz toprak olursunuz kurda kuşa yiyecek olur azot döngüsünü tamamlarsınız.peki 60-70 yıllık ömür sırf bunun için miydi hani nerede hayaller umutlar falanlar fılanlar.
işte hepsinin boşa olduğunu ne yaparsanız yapın standartların dışında yaşayamayacağınızı kabullenmek zorunda kaldığınız an intihar etmek için bir sebebiniz oldu demektir.
meraklısına not: bu entry depresyondayken girilmiştir.
