ben olsam, yorganin altina kendimi iyice gomerim ki hirsiz gelip "aman allahim yorganin altinda, ben simdi buna bir sey yapamam" deyip gitsin.
saka saka. ben kimseyi olduremem. bunu bildigimden yanimda deodorant, sinek ilaci filan bulunduruyorum elimin altinda.
hani nefs-i mudafa filan desem, bunun da bir suru ayrintisi var. yok belirli odalarda, yok adamin belirli yerlerini bicaklayabiliriz... o panikle bunlari mi hesaplayacagim? ki adam bana hok dese ben bayilirim zaten.
bir de defalarca gecenin bir vakti ses duyup yatagimdan firlamislisligim da coktur. hayir yani ne yapicam sanki? direkt kalp krizi geciririm biliyorum kendimi.
en iyisi alarm desem, onlem adina; ben o sesi duyarsam da korkarim.
sizleri bilemem ama ben hirsizla karsilassam hicbir sey yapamam.
