bir kol yukarı, bir kol aşağı doğrudur. eğer aşağıda tutulan kola yerin özelliklerini (taş, toprak, katılık) ve yukarı tutulan kola gök'ün özelliklerini (bulut, hava, yumuşaklık) yüklersek teniği daha iyi hissedebiliriz.
akıcı bir şekilde yapıldığında kollarımızı büyük bir kuşun kanatları gibi düşünmek de bu akıcılığa katkıda bulunabilir.
merkezinde yere doğru uzatılan elimiz ve özellikle omzumuzun bulunduğu hareket alanımız, ya ilerleyerek rakibin hareket alanını işgal eder, (omote) ya da rakibin alanı , yarattığımız anafora kapılır. (ura) ama her iki durumda da rakibin yere dönük eli tarafındaki omzu yani merkezi bizim merkezimizin kontrolü altına girmelidir.
