yil buyukcekmece'nin sessizliginden korkuldugu zamanlar.* ilkokul 3 bitmisti. tatilin sevinciyle buyuk teyzenin yazligina gitmistim. heyecanliydim, supriz bekliyordu beni. baba hediye olarak sari bir bmx almisti. her sabah, o nasil bir azimdir ki, saat 8 de kalkar anneyle babayi yolcu ettikten sonra, karga bokunu daha yemeden mahallein tozunu attirirdim bmx le. *. bir gun yine rutin eylemimi gerceklestirmek uzere kalktigimda bisikletimin yerinde olmadigini farkettim. butun mahalleyi gezdim, bahceye, bodruma, balkona baktim, yoktu..
calindi diye feci korkmustum. buyuk teyze'ye kostum aglayarak, burnumu cekerek anlattim durumu; bana annemin bisikleti kilere koydugunu soyledi. anneyi aradim, daha nerde bisikletim demeden oradan* soru cozmeszem babamin bisikletimi copculere verecegi konusunda tehditimsel hatirlatmada bulundu. telefonu suratina kapatip, bir sure sinirden yerdeki parkeleri sokmekle zaman gecirdim, sonra da televizyona daldim.. ama aklim bisikletimdeydi, ve zihinden problemler'den soru cozmezsem babamin onu copculere verecegine ikna olmustum. kalkip iki, uc sayfa soru cozup yattim. ertesi gun yine ayni.. 1 hafta bmx'ime elimi surmedim, icim disim problem, aklim salata olmustu.. ***
