en net hatırladığım ilkokul üçüncü sınıfta başıma gelmiş ilk garibanlık anım.
kar yağıyordu. ayakkabılarım yırtık. ayakkabı dediğim de hani bot, çizme benzeri bir şey değil. bilekten kordonlu babet. ismini bilmem. okulda şiir okuma yarışması vardı. katıldım. ezberledim şiiri.
yarışma günü geldi. ayaklarımı birbirine yakın tutuyorum görünmesin diye. çok utanıyorum bir o kadar da umutluyum. birinci olursam bana ayakkabı alırlar görmüşlerdir yırtık olduğunu diye.
birinci oldum. bir şiir antolojisi hediye ettiler.
