3 ya da 5 yaşlarındayken yanlarından ayrılmayayım diye antreye öcü var orada, çıkacak şimdi, gel çabuk derlerdi ve belki de inanmaya inanmaya çocukluğun verdiği bir korku ile oraya çıkmadan kapıdan geri dönerdim. Şu an düşünüyorum da ne saçma sapan bir kuyruklu yalan mış.
