bazen zorunlu göçtür. kalbin içinde barınılacak hali kalmamamıştır. çelik kapısının anahtarına sizden başka kimsenin erişemediği kalenize taşınma yolculuğunda kanayan dizleriniz olabilir, ama kabuk bağlar geçer, ruh sızısı gibi öğle ortalarında gece yarılarında kıvrandırıp durmaz. çünkü akıl kürkçü dükkanımızdır dönüp dolanıp geldiğimiz,avcılardan her yara alışımızda...
