camus'ya göre, insan için evren saçmadır, uyumsuzdur, akla aykırıdır, bilinemezdir. bu uyumsuzluğu görmek için gözlerinizi açmanız ve aklınızı kullanmanız yeter. bilim yoluyla olguları kavrayabilirsiniz evet, ama evreni kavrayamazsınız işte ağaç, sertliğini duyuyorsunuz; işte su, tadını alıyorsunuz; işte rüzgar, sizi serinletiyor bu kadarla yetinmek zorundasınız.
evren rastgeledir, boşunadır, hiçbir sağlamlığa dayanmamaktadır ve sizin için ölümle bitmektedir. bu aydınlığa varan kişi, iki yol tutabilirdi; kendini öldürmek ya da evrenin ötesini umut etmek.
aslında iki yolda uyumsuz ve saçmadır akla aykırıdır. asla bilinmeyecek olanın umuduyla bilinenin kendini yadsıması uyumsuzluğun ta kendisidir.
asla bilinemeyecek olanın umuduyla yaşamak.
