yalnızlıkla doğru orantılı olduğunu düşündüğüm eylem.bir noktadan sonra mantıklı geliyor aslında.
niye tutunuyoruz ki hayata ? sefalet içinde yaşayan akrabalarımızdan başkalarının dedikodularını dinlemek için mi ? ya da cahillikten kırılan akıllarınla bize öğüt vermeye çalışmaları yüzünden mi ? gözlerinin önünü göremeyen insanların şükretmelerini dinlemek için mi ? maç seyredip bira içmek herhangi sikindirik futbol takımının beceriksizliğine üzülmek için mi ? ne olacak yani 40 sene yaşayıp bi evim bi arabam eve gelince üstüme atlayan çocuklarım orta halli bi eşim mi olsun ? bende akşam eve ekmek alıp götüreyim.
birileri sizi seviyor diye sizi yaşatamaz.intihar etme eşiğinde olanlar nasıl yaşadıklarından bir şey anlamıyorsa kimse de onların öldüklerini anlamasın daha iyi.
