günümüzde teknoloji ile birlikte konuşmanın şekilleri de değişti. feysten konuşmak diye bir tabi var misal ve diğer çeşitlerini de hepimiz biliyoruz...
ve fakat ben eskide kalmış olan şeklini seviyorum hala. yüz yüze konuşmak. gözlere bakarak. karşımdakinin mimiklerinin her bir titreşimini hissederek ve beynimde sonsuz olasılıklar da tahliller yaparak... şizofrenik geliyordur yeni jenerasyona. sımayıl ile yüz ifadesinin tahlilini yapmak belki daha cazip geliyor olabilir ama bende böyle...
gerçi şimdiler de yüz yüze konuşmanın popüleritesi kadar değeri ve samimiyeti de kalmadı. velhasılı kelam hangi yüze konuştuğunuz noktasın da hep yanıldığımızı anlıyor olduk...
o zaman eski samimi bakışlara, mimiklere, seslere içelim.
ve artık sadece kendi kendine konuşmaktır, konuşmak. yanında ki tek dostu ise yazmak...
