ölüm haberinin dün geceden beri etkisinden çıkamadım. aklıma sürekli o içten, sıcak, o tüm benliğinizi kaplayan dünyalar güzeli gülüşü geliyor, o gülüşe ölümü yakıştıramıyorum. benim için bir oyuncudan çok öğretmendi. genellikle hep öğretici rolleri oynardı zaten, konusuna bile bakmadan her filmini izlerdim sırf o var diye. öyle de güzel verirdi ki bize karakterin duygularını, her filminde ağlatırdı.
onun filmleriyle büyüdük, onunla öğrendik biz.
efsaneleri tek tek kaybediyoruz. bazı insanlar "öff ne kadar samimiyetsiniz, sanki yakınınız, yav hee hee." falan kafasında, ne yazık ki gördüm-duydum. şu rezilliklerinizi bari şu adamda yapmayın be, rica ediyorum yapmayın şunu.
ve evet ben bugün bir yakınımı kaybettim, en sevdiğim öğretmenimi.
