Keyifle süren...
Biraz önce eskişehir i geçtik. Evleri, evlerin ışıklarını, arabaları seyrettim.
46 nerenin plakası?
Ya 23?
Hep unutuyorum. Saysam iki elin parmağını geçer mi?
Neyse. 11 ner... yok tamam yeter.
Kulaklığı unutmuşum yine. Oysa yolculuğun şanındandır müzik dinlemek. Rahatsız oluyorum şu otobüs kulaklığında. Kuzenim meraklı meraklı meraklı bakıyor. Yine ne yazıyorsun?
Okurum birazdan.
Şu şıkırtıları seviyorum, fısıldamaları da. Yarısı boş bardağı sevmiyorum ama.
Elime dökülen çayı da...
Kitap iyi gidiyor su gibi akıyor. Ama okurken bazen ihanet edilmiyor değil. Ara ara dışarıya bakıyorum.
Reklam veriyorum kendime. Saçmalım. Olsun.
Şu camdaki yansımalara bakıyorum.
Yau şu önde oturan kızı 1 diye kaydetmiş.
Tamam dikizlemiyorum *
