(#24427829) entrysinden sonra aynı şekilde merak ederek günlük yaşamı araştırdığım ülkedir. ülkenin başkenti Pyongyangda bir gün nasıl geçer, şöyle anlatılmıştır ;
kuzey kore hükümetinin tanımıyla devrimin başkent pyongyangda gün saat 6 da, erkenden başlar. kahvaltıda genellikle mısır veya mısır lapası, belki haşlanmış yumurta ve ekşi yoğurt, bir ihtimal çocuklar için süt tozu bulunur.
işe gitme vakti gelir. kuzey korenin çalışan nüfusu oldukça geniştir, 2010 yılına göre toplam nüfusun yaklaşık %59 luk kısmı. her geçen gün sayısı artan kadın personeller beyaz yaka ofis işlerinde çalışırlar. çoğu kadın, eve erkeklerden daha fazla para kazandırır. aynı zamanda ev hanımı, anne, aşçı ve işçilik, belkide askerlik görevlerini yapar.
pyongyangda makyajlı insanlar yaygın şekilde görülür, yinede genelde liseden mezun olunana kadar makyaj pek yapılmaz. çin yapımı vücut losyonları, fondötenler, göz kalemleri ve rujlar ofiste mevcuttur ve kullanımı serbesttir. çoğu kadın lekeli ciltten muzdariptir çünkü ulusal yiyecekleri yemek ve istemedikleri makyajı yapmak zorundadırlar. uzun saç yaygın şekilde görülür ama toplanmamış saç yasaktır.
erkeklerin saç tiplerine pek radikal denilemez. berber ve kuaförler hükümete bağlı kurum tarafından çalıştırılır ve müşterilerin saçlarını belirli tarzda kesmek zorundadırlar. bu tarzlar, kim jong-il, kim il-sung, kim jong-un un, yani devlet başkanlarının saç tipleridir.
kuzey korede modaya uymak pek mümkün değildir çünkü çoğu elbiseleri hükümete bağlı endüstriler tasarlar. pyongyangda bazı ithal tarzlarada yer verilir. japon yapımı saat takanlar etkileyici, ithal ve lüks saat takanlar ise kıdemli olarak görünür. adidas, disney ve diğer (çoğu sahte) markaların sayıca artması, çinden kaçırılan malzemelerin gün geçtikçe artıyor olduğunu gösterir. kot pantalon giymek modaya uygundur ancak risklidir. zaman içinde yasaklandığı görülür. aynı şekilde, erkeklerin uzun saçlı olmalarıda yasaktır ve fark edildiğinde tutuklanma ve saç kesimini beraberinde getirir.
kuzey korelilerin günlük yaptığı işlerden biriyse Kim il-sung rozetlerini yakalarına takmaktır. bu rozetler 1960 yılında kurulan bir kurum tarafından üretilmeden önce devir-daim yaparak nesilden nesile geçerdi. eskiden kalma en hoş rozetler kara borsaya düşerek burada yüksek ücretlerden satılabilirler. insanların nakit, mücevher, kredi kartı gibi eşyalarını taşımadıkları yerlerde bu rozetler hırsızların dikkatini en çok çeken şeylerdendir.
sokak ve caddelerde genellikle yüksek binalar bulunur. üst katlarda yaşayanlar, alt kattakilere göre okula veya işe daha önce başlamıştır. elektrik kesintisi sık yaşandığından, çoğu asansör ara sıra çalışır. binalar genellikle 20 ve 40 kat aralığındadır. en iyi binalardaki asansörlerde bile arıza görünebilir, yani halkın bu yönden pek şansı yoktur. aileler, yaşlı yakınlarını alt katlardaki evlere yerleştirmek için çok çaba harcarlar ancak genellikle bunu yapmak kolay değildir ve işin içine rüşvet bile girebilir. yiyecek sıkıntısı eskisi gibi olmadığından, yaşlı insanlar yiyeceklerini torunlarıyla paylaşırlar.
bazı insanlar işe gitmek için arabasını kullanırlar ancak çoğu kişinin tercihi değildir. araç sayısının az olması sebebiyle, trafik polisleri denetimleri daha sık yaparlar ve daha sık ceza keserler. kesilen cezalar iki haftalık çalışma ücretine denk gelecek şekilde artabilir. çoğu araç hükümete bağlıdır ancak genellikle şahsi araç gibi kullanılır. pyongyanga giren tüm araçlar temiz olmalıdır, kirli araçların sahiplerine ceza yazılır. pyongyang dışına çıkacak olanlara seyahat sertifikası verilir. çok fazla trafik kuralı yoktur. temel olarak yol hakkı yokuş çıkan araçtadır, kamyonlar binek araçları geçemezler, alkollüyken veya sigara içiyorken araç kullanılamaz gibi kurallar vardır.
bisikleti olanların özel bir ehliyet almaları gerekmektedir. bisiklet ehliyeti almak için birkaç ay çalışmak ve bir miktar para biriktirmek gerekir. japonyadan ithal, özel bisikleti olanların bu ehliyetleri olmasına gerek yoktur.
saat 7:30. çoğu kuzey koreli güne yarım saatlik okuma ve egzersiz yapmayla başlar. okumanın içinde günlük talimatları alma dahildir. ardından resmi duyurular gelir.
çocuklar için okulda lidere saygı duruşu gösterilir ve milli marş söylenir. ardından egzersiz ve popüler şarkıların karışımıyla okul başlar. öğretim programı 1977 yılında Kim il-sung tarafından belirlenmiştir ve günümüzde hâlâ geçerlidir. tüm öğrenciler kim il-sungun yaşamını çok yakından öğrenirler. kim-il sung un yaşamı ne kadar iyi öğrenilirse öğrenci için o kadar iyidir çünkü mezuniyetten sonra eyalet öğrencinin nerede çalışacağına karar verecektir.
saat 8. iş başlar. pyongyang ülkenin beyaz yakalı çalışanlarının merkezidir. bankalar, endüstriyel şirketler ve diğer tüm işler bilgisayar, fotokopi makineleri ve modern ofis teknolojisi olmadan çalışır. hesap işletimleri ve maaşlar dahil her işlem elden halledilir.
saat 12. fabrikalar, ofisler ve iş yerleri yemek için bir saat ara verir. çoğu işçi yemek için bir paket getirir veya yakınsa evine gider. büyük çalışma alanlarında kantinler bulunur ve uygun fiyattan yemek verir, mısır çorbası, mısır keki veya yulaf lapası gibi.
mağazada almak istediğiniz bir şeyi almayıp beklerseniz büyük ihtimalle alamadan dönersiniz çünkü gelen ürünler hemen satılırlar. kuzey korelilerin dilinde, istedikleri "beş sandık ve yedi araç" vardır. bu sandıklar gardrop, kitaplık, ayakkabılık, büfe ve baza - araçlarsa televizyon, buzdolabı, çamaşır makinesi, vantilatör, dikiş makinesi, ses kaydedici ve kameradır. çoğu kişilerde bunlardan sadece birkaçı vardır, televizyon ve dikiş makinesi gibi.
günlük ihtiyaç mağazalarında eşit şekilde sorun bulunur. soya fasülyesi, tuz, yağ, diş macunu, sabun, iç çamaşır, ayakkabı gibi ürünlerin ham madeleri çabucak satılır. halkın satın alabileceği yiyeceklerin sayısı vardır. lahana, salatalık ve domatesi herkes alabilir, et ve yumurta gibi ürünleri ise alamaz. meyve olarak sadece elme ve armut halka açıktır. kuzey korenin yiyecek olarak ana ham maddesi pirinçtir, bazende ekmek ve yanında tereyağı bulunabilir ancak tereyağı genellikle küflenmiş haldedir. çok nadiren mantar gibi ürünlerde ortaya çıkabilir.
saat 5. iş bitti ancak çoğu insan yinede ofiste veya fabrikada bulunmak zorunda çünkü günlük dinleme etkinliğine katılmalılar. bu etkinlikte günün nasıl geçtiğine dair tartışmalar yapılır, sonraki günün çalışma plânı tartışılır. bu konuşmalar işten daha çok siyasi içeriklidir. insanlara kendilerini eleştirmeleri söylenir. işe geç kalmak, ulusal kaynakları tüketmektir gibi söylemler ortaya çıkar. en uzun günlük toplantılar aralık ayında yapılır çünkü yıllık stokların durumu hakkında konuşulur.
saat 8. çoğunluk artık evinde. kış vakti insanlar sokak kıyafetlerini çıkarıp kışlık elbise giyerler. binalarda esintiler olur, insanlar dairelerin camlarına özel kaplama yapmak zorunda kalırlar. binaların büyük çoğunluğu sıcak suyla, evler kömür briketle ısıtılır. eğer elektrikler kesilirse, ısınma olmaz. bazı vatandaşlar kışlık elbiselerini hiç değiştirmez, hatta onlarla bile yatarlar. tavuk veya kaz tüyü bulanlar bu tüylerle yorgran yaparlar.
her gün insanlar komşularıyla elektriklerin durumuyla ilgili konuşurlar. pyongyangda bulunan bir sistem ile bazen sokağın bir tarafında elektrik kesilirken, diğer tarafında elektrik bulunabilir. elektrik kesintisi giderildiğinde arkadaşlarına oynamaya giden çocuklar hızlıca kendi evlerine doğru koşarak gelirler.
sosyal iletişim sorunlu denilebilir. telefon görüşmeleri operatörler aracılığıyla gerçekleştirilir. bulunan operatörlerin hepsi bayandır ve görüşmeler aracılığıyla halk arasındaki dedikodu öğrenilir.
sigara ucuz bir bağımlılık gibi görünebilir. kıtlıklar yükseldiğinden beri çoğu insan kendi sigarasını kendisi sarıyor. ancak kağıt olarak en kalitelisi işçilere dağıtılan günlük gazete olduğu için, bu gazete bazen sorun teşkil edebiliyor çünkü resmi bir evrak sayılan gazeteye zarar vermek yasak. pyongyangda resmi eğlence seçenekleride sınırlı. şehirde sekiz adet sinema bulunuyor. daha önce açılan ve elektrik sıkıntısı yüzünden kapanan birçok sinema daha mevcut. sinemalarda gösterilen filmlerin çoğu propaganda içerikli. filmlerin konusu güney kore veya amerika ihanetini konu alıp, kuzey korenin galibiyetiyle sonuçlanmakta.
tatil günleri nadiren yaşanıyor. kim jong-il in doğum gününde dört veya beş günlük milli tatil ilan edilirken, bu günlerde çocuklara bisküvi ve şekerlemeler veriliyor. pazar günleri, yürüyüş günü olarak ilan edilmiş durumda. belirli grupların katılımıyla sokaklarda canlı müzik sesleri duyulabiliyor.
vatandaşlar aldıkları radyo ve televizyonları beyan etmek zorundalar. yetkililer inceleme yaparak aldıkları aletlerin ülke dışı yayın yapmasını engelliyor, daha sonra teslim ediyorlar. yabancı kitap, dergi ve gazete bulundurmak yasak.
saat 10. çoğu insan artık yatağında. araç kıtlığı, erken geceler, eğlence yerlerinin bulunmayışı ve elektrik sıkıntıları bir araya gelince pyongyang bir hayalet şehir oluyor ve sonraki gün saat 6 ya kadar öyle kalıyor.
