sözlükte hayat bulması için kısa şortlu birçok yazara fırınlarca ekmek yedirmeyi gerektiren yordamdır. zira bunu başarmak için slogan atmaktan, inançtan öteye gitmeyen doğrulardan, faşizanlıktan, linç hevesinden vazgeçmek gerekir. annelerinin, babalarının, amcalarının, sempatik bulunan siyasetçilerinin sözlerini ezberden tekrarlamaktan vazgeçmek gerekir.
böyle olmazsa bunun adı didişme olur ki, olan da budur.
