Nasıl, nasıl bana nasıl kıydın gençliğime,
ilk aşkıma, tertemiz duygularıma...
Nasıl, nasıl, nasıl hesap ver
Nasıl, nasıl, nasıl hesap ver
her şeyimi sana bağlamışken, nasıl attın kendini uçurumdan... götürdün beni de yanında? yalansızdı, dolansızdı ilk defa... en çok sevilendin, inanmadın, istemedin... ve hayatımdan geleceğimi götürdün... bir şeyler duymak hakkım sanırım...
Hesaplar neye yarar
Bana sen lazımsın!
Hasretin akla zarar
Beni duymalısın...
boşversene... söylesen ne değişecek ki? kapı gibi yüzüme çarpıyor yalnızlık, kış gibi üşütüyor... gelmen gerekiyor, yaşamam için, nefes alamam için... bilmelisin...
Şimdi her şey anlamsız
Bomboş olacak biliyorum...
Son sözüm ben sensiz
Bu ömrü istemiyorum!
demiştim ya 'gidersen bir gün, hiçbir şeyin anlamı kalmaz... sözlüğümdeki her şeyin açıklamasında ya da örnek cümlesinde sen varsın, sakın gitme cümlelerim yarım kalır' diye... doğruydu çünkü şimdi anlatım bozukluğuna kurban gidiyor hayatım...
Sana yine muhtacım
Sana yine muhtacım
Kavrulan o çöllerde
Susuz kalır gibi
Sana yine muhtacım
sana yine muhtacım
Anamın o sımsıcak
Kucağı gibi
sana muhtacım anlamıyorsun... hayal edemiyorsun ne kadar sevdiğimi... ıslattın mı ellerini? sonra saydın mı düşen damlaları? saymadın ki... ben ciddiydim oysa; içimden saymıştım bütün damlaları... belki de sen ellerini suya bile sokmadın... o sayıyı şimdi unuttum ama gözyaşlarımın sayısını adım gibi biliyorum... sana muhtacım, anlamıyorsun...
