Bu gün bu dili öğrenmek için çabalayan bir yabancıyla karşılaştım. En zorlandığı ve mantığına kabul ettiremediği şey asıl fiilin, ingilizcesiyle verb yani, cümlenin sonuna gelmesiymiş. Çok strese girmişti bu konu hakkında türkiyeye gelicem de türkçe konuşamam falan diyodu. Ben de "gerçek hayatta hiçbir türk özne-tümleç-fiil sırasıyla konuşmaz, kafasına göre kullanır, rahat ol" dedim. Önce inanamadı sonra sevinçten gözleri doldu.
Sevindirdim garibanı, yazıktır.
