daha anne karnında, cinsiyetin belli olur olmaz çizilir senin kaderin. öyle ya "erkek adamın erkek oğlu" olmalıdır. çünkü. ne demekse artık bu. bababın kalbinde bir burukluk olarak doğarsın. ama annesinin bir tanesi, kusuzu olarak büyürsün.
5-6 yaşlarında başlar "kapat kız bacaklarını. giydirme şu kıza şöyle şeyler" baskıları. o yaşlarda itelenirsin. ileride çıkar bu itelenmenin emareleri.
sonra kadınlığa adım attığın o gün gelir. korkuyla annenin yanına gidersin, anlatırsın. annen ne olduğunu söyleyince rahatlamakla, endişelenmek arasında gidip gelen bir haleti ruhiye ile annene sarılırsın. sünnet olan bir erkek çocuğunun bu durumu yedi düvele duyurulurken, senin kadınlığa adım attığını annenden başka kimse bilmez.
15-16-17; eteğinin boyunu neden kısalttığını, bu yaşlarda beğenilmek, arzu edilmek gibi hislerinin olduğunu bilmez kimse. tabi bu yaşlarda, baban yaşında adamlar bile sana sulanmaya çalışır.
yaş gelir 20'ye, evlen artık baskılarından, "işi gücü olan oğlu" laflarından gına gelir. sonra bir gün gönlünü kaptırırsın birine v ehep hayalini kurduğun o beyaz gelinliğinde çıkarsın evinden.
birkaç yıl sonra anlarsın nasıl bir hayvanla evlendiğini. çocuğun için dayanırsın, katlanırsın her şeye. direnebildiğin kadar direnirsin. dayanılmayacak noktaya gelince de çareyi ayrılmakta bulursun. ama o gururuna işediğimin hayvanı gururuna yediremez onun götüne attığın tekmeyi. gelir, çocuğunun gözleri önünde seni sokak ortasında vurur. bir gazete kağının altında yatarken sen, akşam haberlerinde bizlere umutsuz gözlerle bakan son bir bakış atar ve gidersin... sonra? sonrası sadece trajedi...
ölünce de bitmiyor ki çilen. ayrılmayı hazmedemeyen ya da kendini ehli namus sayan ve kadın kanıyla beslenen bir egoya sahip olan katil; tahrik indirimi diye bir indirim alır. sanki sen kendini öldürtmek istemişsindir de o kendine hakim olamamıştır. sen toprağa geri dönerken, o katil de asıl ait olduğu yere gider...
