Dostlar ister inanın ister inanmayın. Çok sevdim her şeyden çok sevdim. Ona değer verdim. O istemedi ama verdim o değeri. Aptaldım.
Tek kullandığı iltifat mal, saf oldu. Sırf onu güldürmek için saçmaladım. O bana mal dedi. Mutlu oldum biraz. Ama ona seni seviyorum dedikçe tamam demesi üzdü. Çok yaktı canımı. Yinede konuştum onsuz yapamıyordum.
"seni senin beni sevdiğin kadar sevmiyorum. senin
verdiğin kadar değer vermiyorum. senden başka
bir sürü insan var hayatımda. sadece sana ait
olmak istemiyorum." dedi. Ben Onu o kadar çok sever iken bunu dedi. Aslında kavga Sebebi ne biliyor musunuz?
Bu twitler atıyordu seni asla affetmiyecem, bu 3 oldu. vs. Sevdiğim kızın derdi vardı. Neydi sordum söylemeyeceğim dedi. Ben ona en Önemli sırları anlatıyordum. Bipolar kişilik bozukluğu var bende. ailem dışında bi o biliyor Bu hastalığı. Tek o. En Önemli sırrımı ona söylemiştim. Ama o derdini bana anlatmıyordu. Konuşmak istemiyorum dedi. Konuşmadık bi gece. Ama hep çevrimiçi idi. Neden açık deyip durdum. Sonraki gün psikolog ile randevusu vardı. Ben 2 saat önce gittim sırf onu bekledim. Kötüyüm dedi ya. Merak işte. Şaşırdı falan. Sadece 2 dakika gördüm onu. akşam neden geldin diye sordu. Bilmiyorum dedim. Tartışıyorduk yine. Ona neden açıktın dedim derdim olan kişi ile konuşuyordum dedi. Yani Ben ona dert yapınca konuşmak istemiyorum derken başkası ile derdine neden olan kişi ile gece 4 e kadar konustu.
O bana değer vermiyor. Ve onunla hâlâ konuşmak istiyorum. Canım yanıyor. Kalbim aciyor sözlük.
Edit: öncelikle iyi ki varsınız demek istiyorum. Siz olmasanız derdimi kimseye açamam. Bırak salla gitsin diyenler oluyor. Ben Onu bırakıp gidersem umurunda olmamak çok daha kötü hissettiriyor. Acı çeksin istiyorum, benim duygumun 10 da 1ini tatsın anlasın istiyorum. elimden bir şey gelmiyor.
