bir tarafta özgürlüğü kısıtlayan, kınayan, öldüren, çalan bir zihniyet. bir tarafta parti görüşlerine hiç uymamasına rağmen, taraftar toplama amacıyla ülkesinin laik bir devlet olmaktan çıkıp islamcı bir kimliğe bürünmesine imkan veren bir zihniyet. diğer tarafta insan demiyorum bir yaratığa, "sayın öcalan" diye hitap eden bir zihniyet.
görüşlerine uymasını falan geçtim, iç rahatlığıyla oy verecek adam yok, ne acı. oy vermeyip boykot edeyim desen malum kişinin ekmeğine yağ sürmüş olacaksın. e o zaman?
o zaman, kötünün iyisine oy vereceksin deniliyor. peki biz neden "çok kötü" ve "kötü" arasında bir tercih yapmak zorundayız? bize dayatılan şu iğrenç durum karşısında gerçekten ne yapmalı, nasıl hareket etmeli bilmiyorum.
o eşsiz gezi parkı ruhu, o güzel gezi fidanlarımız olmasaydı kafama koyduğum tek bir şey vardı o da türkiye'den siktir olup gitmek. ama pes etmeyi, çekip gitmeyi yediremiyorum kendime onların hatırına.
