Önce birisi girer hayatına , çok sever seni . Eminsindir çünkü daha önce kimse gözlerinin içine onun baktığı gibi bakmamış, kimse onun kadar düşünmemiştir seni . O kadar düşünür ki sana zarar veren herseyi hayatından çıkarmak ister . Basta sevinirsin benim mutlu olmamı istiyor çünkü seviyor dersin . Aslında kendi kalibina uydurur seni . Ilk basta aşk , tutku yoktur icinde. Karşı cinse alışkanlığı kisi farketmeden bilinç altına yerlesmistir . Eger arada birbirinizden ayri büyük bir zaman dilimi gecmişse ve hayatina ondan baskasi girmisse , bilinc altindaki o aliskin oldugun kisiyle kiyaslarsin icten ice . Ve kimsenin onun gibi olmadigini gördükçe hayiflanirsin . Pisman olursun dönmek istersin . Eger bir sans verilir iliski tekrar başlarsa mutlu olur sevinirsin - ki bu çok zorlu süreçtir - Sanarsin ki affedildim çünkü seviliyorum . Olay oyle değildir . O basta senden vazgeçmiştir . Sana olan sevgisi , güveni bitmiştir . Dünya ahiret inansa senin ona aşkına inandiramazsin . Elinde avucunda , yüreğinin en derin kuytusunda ne varsa versen dahi . O eski aşkı , eski sevgiyi göremezsin . Seni sevdiğini söyler inanirsin , ama o kendini kandiramaz . Sogumustur bi kere . Ite ceke yürütmeye calisirsin . Yalvarirsin , ağlarsin bosunadir. Ve her kavgada senin onu aldattigini soyler . Yani geçmişte yaptigin bi yanlis ayagina dolanmaktan oteye gecmez . Karanlık bir leke gibidir . Silemezsin . Sonra sebepler one surulur "anlaşamiyoruz" der . (bkz: sevgi anlaşmak değildir nedensiz de sevilir) . Fakat bu koca bi bahanedir . Gün gelir sana "unut" der . "yoluna bak , hayatina devam et , mutlu ol , gülümse." hayatıni siker ve gider .
Unutmanin en kolay yoluysa o hiç olmamış gibi hayatına devam edebilmektir .Zordur ama en azından denemek gerekir .
