-insanın öz farkındalığının olması.
ne kadar pislik içinde yüzdüğümüzü gördüğümüz için kendimize saygımız kalmayabilir, daha da ötesi her insanın bu şekilde olduğunu bildiğimizden insanlara saygımız da kalmayabilir.
-insanın bedenini sevmemesi.
bedenini olduğu gibi kabullenememişse kendisini tam anlamıyla sevemez insan. kendini sevemediğinde de insanları sevemezsin, hayatın getirilerini sevemezsin.
-insanın beğeni odaklı biri olması.
en ufak bir eleştiride yıkılır konumda olur insan. beğenilmek adına olduğu kişinin dışına çıkar, dolayısıyla kişi yıpranır.
-dışarıdan birinin özgüven yıkıcı sözleri.
özellikle kişinin iyi olduğunu düşündüğü alanlarda olumsuz eleştiriler alması buna örnek olabilir. devam etme ve kendini geliştirme gücü bulamazsın.
-aile tarafından çocukluk döneminde çok ilgi gösterilmiş olması.
kişi dışarı adımını attığında aile içindeki güven dolu ortamı bulamayınca bocalar. toplumsal alanda yetersiz olduğuna tanık olur. sağlıklı ilişkiler kuracak gücü bulamaz.
