(bkz: ignorance is bliss)
farkındalığı arttıkça insanın veya bilgisi arttıkça, insan düşüncelere daha çok sürüklenir. ve bu dehlizlerde dolanmanın mutluluğa yol açtığı pek de rastlanılmış bir şey değildir.
gerçi cehaletin mutluluk olduğunun bilincinde olan bir insan kendisini bu cehaletlik düzeyine indirgeyemez. dolayısıyla aynı farkındalıkta kalmaya mahkumdur.
cehaletinin farkında olmadan olduğu gibi düz yaşayan adam mutludur en çok.
öyle "ben düşünmeyecem bundan böyle" demekle olmuyor o iş.
