eskiden solcu-sağcı birbirlerini sevmez ama oturur aynı masada içerlerdi. birbirlerine saygı gösterirlerdi. çocukları aynı okullarda eğitilirdi. her şeyden önce ortak değerleri vardı.
şimdi bakıyoruz akp'liler her türlü arsızlığı yaparken seçmenleri hipnotize olmuş gibi ağızlarına bakıyor. şirk koşmak mı dersin, peygamber hata yaptı biz yapmadık mı dersin, başbakanımıza dokunmak ibadettir mi dersin... parti değil tarikat hatta din amk! bunları söylediğin zaman da ölümüne bir ötekileştirme ve sanki pokökü'yle barzani'yle ve ışid'le sanki kendi yarıtanrıları değil de ben görüşüyormuşum gibi ihanetle suçlama. sanki işsizliğimin nedeni akp'nin basını ele geçirip propaganda basını yaratması değil de kendi tembelliğimmişçesine laf sokma çabaları.
bir an şu toplumsal histeriden çıkalar, çıksak. bir adım geri atıp olaylara biraz uzaktan bakabilsek. neler olmaz ki!
tabiî bunu yarıtanrıları ve onun havarileri de bildikleri için gerilim politikası, propaganda ve ötekileştirme bir an bile bitmez. gezi başkaldırısı'nda yer yerinden oynarken yapıcı tek kelime kullanılmamasının da nedeni budur.
