olayı peygamberlerin kendilerine atfetmemek lazımdır. nitekim peygamberlere lutfedilen nimetler, güzellikler, sonradan ümmetlerinin onların yolunu takip etmeyen ve onların yolundan çıkan bölümleri için default olarak otomatikman geçerli değildir. bu konuda hz ibrahim ve yüce allah arasında geçen ve kur'an'da nakledilen bir konuşma gayet öğretici ve prensip belirleyicidir (allah hz ibrahim'e imamet verdiğini belirtir; hz ibrahim bunu soyundan gelenler için de diler, ama allah bunun zalimler için geçerli olmadığını belirterek hz ibrahim'in soyuna verilen nimetin hz ibrahim'in yolunda olmaya yani hak din üzre olmaya ve buna göre amel etmeye bağlı olduğunu vurgular).
