metal aksesuarlara karşı, özellikle nikel metalinin vücutta yaratığı etkilerdir.
tencere, anahtar, sütyen kopçasındaki metal (doktor bununla ilgili, sütyendeki metallerin renksiz ojeyle kapatılmasını önerdi), kapı kolu gibi günlük hayatta dokunmak zorunda olduğun her şey. bunlara dokunabilirsin ama temas süresi uzamayacak.
saç boyası, çamaşır deterjanı, el sabunu gibi şeyler de etkili. mümkünse bunların en doğal olanı bulunmalı ve kullanılmalı.
şaka gibi bir hastalık. çoğu insan bilmiyor. duyunca şaşırıyor.
bir gün bütün vücudumun kaşınmaya başlamasıyla başladı benim sürecim. hastalığın ne olduğunu öğrenmem 3 seneyi buldu.
bana etki eden şey yüzüktü. aslında takı takmayı sevmeyen biriyim. dokunamazdım bile ama nişanlanma sürecinde yüzük takmaya mecbur kaldım. uzun süre etki etmedi ama bir gün patlak verdi. o kaşınma durdurulamıyor. iğneler etki etmiyor.
internetten bir sürü doktor araştırdım.
her milliyetten cildiyeciye, plastik cerrahiye, hatta psikiyatriye bile gittim, psikolojik olabilir diye.
filmler çekildi, vücudumun her santimetrekaresinin fotoğrafları alındı, kameraya kaydedildi ama bir bok bulunamadı.
hastalığı bilmemek, nasıl tedavi olacağını bilmemek daha fazla yoruyor, yıpratıyor insanı. 3 yıl kıyamet gibiydi.
bir gün, internetten gördüğüm cilt hastanesine gittim. orada yama testi yapıldı ve metal alerjisi olduğu öğrenildi.
benim bugüne kadar gittiğim hiç bir doktorun bu testten ya da bu hastalıktan haberi yoktu herhalde.
yama testinden sonra gerçek tedavi başladı ve şükür iyileştim. bitmiyor tabii. alerji grubuna dahil olan şeylerden uzak durmaya dikkat etmek gerekiyor.
