çok sıcakkanlı ve arkadaş canlısı bi insanım. çok arkadaşım var. ama bir tane bile hergün konuştuğum, herşeyimi anlattığım dostum sırdaşım yok. hep yüzeysel ilişkilerim var. sanırım böyle olması da daha iyi..
bir tane daha bişe yazıcam sözlük. geçen gün kendi kendime de itiraf ettim. sanırım ben hiç kimseyle anlaşamıyorum. karşı cinsten yani. arkadaş olarak değil sevgili olarak yani. ne biliyim anlaşamıyorum işte..
karşı taraf aptalca birşey söylediği zaman amaann bunla mı uğraşıcam diyorum. triplerim, tavırlarım da cabası. hemen soğuyorum. en ufak bir tartışmada kestirip atıyorum. alttan almak falan hiç yok. e böyle olunca da ciddi bişey yaşayamıyorum. en fazla 1 ay sürüyor. ya ne biliyim hiç kimsenin davranışları gerçekçi gelmiyor bana. kimselere güvenemiyorum.
1 yıldır bu böyle, sanırım yıllarca da böyle gidecek.. ben kimseye katlanamam, alttan alıp milletin götünü kaldıramam. durum bu olunca da yalnızlığa mahkum oluyorum..
